Βρέθηκε το 1997 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε φρεάτιο καθαρισμού του οχετού της οδού ΝΜΑ II. Αποτελείται από ένα μακρύ στέλεχος που στο ένα άκρο απολήγει σε επίπεδη σπάτουλα σε σχήμα φύλλου. Η απόληξη του άλλου άκρου, που δε σώζεται, είχε πιθανότατα τη μορφή μικρού πυρήνα ελιάς.

Οι σπαθομήλες ήταν εργαλεία με ποικίλες εφαρμογές στην προσωπική υγιεινή και περιποίηση, αλλά και στην ιατροφαρμακευτική. Η διαφορετική διαμόρφωση των άκρων τους επέτρεπε αφενός την ανάμειξη και ανάδευση καλλυντικών παρασκευασμάτων, αρωματικών ελαίων και φαρμακευτικών ουσιών και αφετέρου την επίθεση και επάλειψή τους στο σώμα. Επιπλέον χρησιμοποιούνταν σε χειρουργικές τομές και ορθοπεδικές επεμβάσεις, σε καυτηριασμούς, στην εξέταση του λαιμού και σε άλλες περιπτώσεις.